Kadıköy Mutlu Son

Ama Martha gece tekrar

rahatsız edilmeyeceğime ilişkin epey bir güvence ve ikna

sonucu yatmaya razı etti, beni. Aslına bakarsak boğuşma esnasında o

kadar bitkin düşmüş, korkunç Kadıköy Mutlu Son endişelerimle öyle yılmış,

dehşete kapılmıştım ki ne ayakta duracak ne de meraklı

Martha’nın beni sıkıştırıp kafamı karıştırdığı sorularına yanıt

verecek gücüm kalmamıştı.

Kaderim tüm acımasızlığıyla işe koyulmuştu. Hanımefendi

Brown’ı göreceğim diye ödüm kopuyordu sanki ben cani, o

ise kurbanmış şeklinde geliyordu.Kadıköy Mutlu Son  Icra ettiğim savunmada ne

erdemin, ne de ilkelerin en minik bir rol oynamadığı ancakduyarlı masumiyetin ilk yırtıcı ve korkunç saldırganına karşı

duyduğum özel nefretin etken olduğu fark edilince evindeki

gerilim biraz daha düşmüş gibiydi.

Bayan Brown’ın eve dönüşüne dek geçen zamanı kolayca

tahmin edebileceğiniz korku ve çaresizlik çalkantıları içindegeçirdim.

Gece on bir civarı iki hanımefendi eve döndü ve aşağı koşup

onlara kapıyı açan Martha’dan azca da olsa pozitif bir rapor

aldılar. Bay Crofts, (o saldırganın adı buydu) hanımefendi Brown’ın

Kadıköy Mutlu Son

dönüşü için sabrı tükeninceye dek beklemiş sonra da çtakımgitmişti. Kadınlar fırtına benzer biçimde yukarı çıktı solgun ve kan

içindeki yüzümü gerçek bir yıkılmışlığın tüm emareleri içindegörünce, beni avutup yeniden canlandırmaya çalıştılar. Beni

azarlamadıkları şekilde yine de korkmuştum.Kadın Brown

çekilince Phoebe hemen yatağa

yanıma geldi. Yarı benden kopardığı yanıtlarla, yarı elle

doyum yolunu uygulayarak incinmekten çok korkmuş

olduğumu kısa zamanda anladı. Bunun üzerine, uykusu da

geldiği için söylev ve talimatlarını ertesi sabaha saklayıp

yanımdan ayrıldı.Kadıköy Mutlu Son Gecenin büyük kısmında oraya, buraya

dönerek durduktan olayları en yanlış biçimde algılayıp tartarak

kendime işkence ettikten sonra ağır bir yorgunlukla bir çeşit

sayıklamalı uykuya daldım. Sabah uyandığımda şiddetli

ateşim vardı. Bu aldönemin bana ölümden de beter gelen

ataklarından minimumından bir süre için kurtulup rahat bir

nefes almama son aşama yararlı oldu bu konum.

Hastalığım esnasında hepimiz benimle yakından ilgilendi.

Patroniçenin yaptığı anlaşmayı yerine getirebilmem ya da

daha başka denemelere katlanabilmem için sağlığıma

kavuşturulmam gerekiyordu. İyileşmeme yardım etmekte

gösterdikleri özen, minnettar yapımda öyle bir tesir yarattı ki,

aslen felaketimi hazırlayanlara karşı kendimi borçlu

hissetmeye başladım. Hepsinden öte, adını duyduğumda bile

çok derinden sarsıldığımı fark edince, hastalığıma yol açano yırtıcı ırz düşmanını benden uzak tuttukları için kendimi

onlara borçlu hissediyordum.